Tuesday, December 2, 2008
Saturday, November 29, 2008
ఒక్క నిమిషం ఆగి ఆలోచించండి
- జవాబులు దొరికే అవకాశం ఉంది - తెలుసు ! అంతే కాదు అసలు ఈ ప్రశ్నలు మళ్ళీ ఎవరూ వేసే అవకాశం రానీయకుండానూ చేయవచ్చు. కానీ మనలో ఎంత మందిమి ఈ ప్రశ్నలకు జవాబు చెప్తాము, కొన్ని సమస్యలకు మనమే కారణం అన్నది తెలుసుకుని వాటిని నివారించడం చేస్తాము ?
సమాజంలోని పెద్ద సమస్యలు, వాటి మూలాలు, నివరణ మార్గాలు, ఎట్సెట్రా ఎట్సెట్రా అన్నీ మరిచిపోండి ... నెను ఒక పని చెప్తాను చేయండి. అది ఏమిటి అంటారా ......
ఇవన్నీ మరిచిపోండి, ఒక్క మొక్క మీ పెరట్లో నాటండి – రోజూ దానికి నీళ్ళు పోయండి – అది పెరిగి మీ ఇంటికి నీడని గాని లేదా మీ పిల్లలకి పండ్లు గాని ఇచ్చేటట్టు చూడండి - వాటిని పక్కింటి పిల్లలతో కలిసి పంచుకోమని మీ పిల్లలకు నేర్పండి .. అది నీడైనా లెక పండ్లు ఐనా. సమాజానికి మీ వంతు మేలు చేసిన వారిలో ఒకరు అవుతారు.
జై భారత్!!!!
వందేమాతరం!
Wednesday, November 26, 2008
సరదాకి
సాయంకాలం ఆరు గంటల సమయం అవుతోంది. పార్కులో కూర్చున్న ఆ అమ్మాయి మాటిమాటికీ అసహనంగా వాచీ చూసుకుంటూ ఉంది . చూడటానికి బాపు బొమ్మలా చాలా అందంగా ఉంది . ఒంటి మీది బంగారం ధధగలు చూస్తుంటే బాగ డబ్బున్న వాళ్ళ కూతురి లా కనిపిస్తుంది . చూదబొతే తన ప్రియుడి కోసమని పార్కు లొ నిరీక్షణ అనుకుంట అతని ఆలస్యానికి కాబోలు ప్రపంచంలోని చిరాకును అంతా తన ముఖంలోనే పెట్టినట్టు ఉంది . కాసేపటికి తనలొ తను ఏదో అనుకుంటూ ఆ అమ్మయి లేచి వడివడిగా బయటికి అదుగులు వేయసాగింది . అప్పటిదాక ఆమెనే గమనిస్తున్న ఒక హీరొ లేచి ఆమెను అనుసరించాదు . మన హీరొ పార్కు బయటికి వెళ్ళేసరికి ఆ అమ్మాయి తన స్కూటీ తీస్తూ కనపడింది . మన హీరో కూడా తన హీరో హోండా కోసం పరుగుతీసాడు . కట్ చేస్తే నెక్లెస్ రోడ్డు మీద ఇద్దరి వాహనాలు మెల్లిగా పరుగులు పెడుతున్నాయి . ఆ అమ్మాయి స్కూటీకి పక్కనే తన హోండాను నెమ్మదిగా నదుపుతూ రేర్ వ్యూ మిర్రర్ను ఆమె కనపడేలా సరి చేసాడు . మొదట పట్టించుకోలేదు కాని తను ఎంత నెమ్మదిగా వెళుతున్నా బైక్ తనను దాటకపొయెసరికి ఆమెకు విషయం అర్థమయింది . అయినా ఆపకుందా అతన్ని అప్పుడప్పుడూ గమనిస్తూ వెళ్ళసాగింది . అతనికి కూడ అమె తనను గమనించిందని అర్థమై నవ్వుకున్నాడు . అతనికి కావలిసింది కూడా అదే కదా మరి. బైకుని చేతులు వదిలేసి అద్దాలు తీసి మల్లి పెట్టుకొవటం ఇలాంటి పనులు చేస్తూ అమె ద్రుష్టిని మరింతగా ఆకర్షించాడు . చివరికి వాళ్ళ ప్రయాణం ఒక సినిమా థియేటర్ వద్ద ముగిసింది . ఆమె వెళ్ళి ఒక టికెట్ తీసుకుంది అమ వెనుకే హీరో కూడ . ఆ అమ్మాయి వెల్లి వెయిటింగ్ లాంజ్ లొ కూర్చుంది . ఒక రెందు నిమిషాల పాటు మన హీరో ఇప్పుడు ఏం చేయాలా అని దీర్ఘంగా అలోచించాడు . ఏదో మంచి అలోచన వచ్చినట్టు నవ్వుకుంటూ వెళ్ళి రెందు కూల్ డ్రింక్ సీసాలు తీసుకుని ఆ అమ్మాయి వద్దకు వెళ్ళి ఎదురుగా నిలబడ్డదు . ఆ అమ్మాయి తలెత్తి అతని వంక ఎమిటి అన్నట్టు ఒక ప్రశ్నార్థకమైన చూపు విసిరింది . “మీరు ఎమీ అనుకోనంటే” అంటూ ఒక సీసా అమె వైపు చాపాదు . “ మీరు ఎవరొ నాకు తెలీదు . . . . “ ఇంకా ఏదో అనబొతున్న ఆమెతో “ నా పేరు రాజు నెను సాప్ట్ వేర్ ఇంజనీర్ని సత్యం లో చేస్తున్నాను అడ్రెస్…. “ ఆపకుండా చెపుతున్న అతనికి అడ్డు తగిలి “ మీ పరిచయం కన్నా డ్రింకే బెతర్ “ అంటూ సీసా ని అందుకుంది . నవ్వుతూ అమె పక్క కుర్చీలో కూర్చుని “ మీరు చాల బాగున్నారు “ అన్నాడు. “తెలుసు అప్పటినుండీ నా వెనుకే వస్తుంటే ఆ మాత్రం అర్థం కాదా “ . “ మీరు ఎం చేస్తుంటారు “ అడిగాడు “ బి టెక్ లాస్టియర్ “ అంటూ అతని వంక దీర్ఘంగా చూసింది . గోదుమ రంగు చొక్కా నల్ల పాంటు లొకి ఇన్ చెసి ఉన్నాడు . మంచి ఫిజిక్ ఉన్నట్టుంది చొక్కా వెసుకున్నా కూడా అతని కండలు మెలితిరిగి కనపడుతున్నాయి . ఎర్రగా బుర్రగా ఉన్నాడు అనుకుంటున్న అమె అలోచనలను భగ్నం చేస్తూ “ ఎమిటి అలా చూస్తున్నారు “ అని అడిగేసరికి ఈ లోకం లొకి వచ్చి సిగ్గుపడింది . మీ పేరు అడుగుతున్నాను అండి – మళ్ళీ అడిగాడు “ శ్రావ్య” (తియ్యగా ఉంది అమ్మాయి పేరు గొంతు) అబ్బాయి మనసులొ అనుకున్నాడు . ఇంతలొ గంట మోగటంతో లేచి థియెటర్లొకి నడిచారు . పక్కపక్క సీట్లలో కూర్చున్నారు . సినిమా మొదలయింది . ఈ మధ్యే విడుదలైన అతి చెత్త సినిమాలలో ఒకటి అది . “ ఈ సినిమానా “ ఇద్దరూ ఒకేసారి పైకి గట్టిగా అన్నారు . అని ఒకరి వంక ఒకరు చూసుకుని నవ్వుకున్నారు . నవ్వటం ఆపి “ నా లాగే మీరూ పోష్టరు కూడా చూడకుండా వచ్చారు కదూ “ అదిగాడు రాజు . అవునన్నట్టు తలూపింది శ్రావ్య . తర్వాత తప్పదు అన్నట్టు సినిమా చూస్తూ ఉండిపొయారు . కాసేపటి తర్వాత మెల్లిగా అమె చేతి మీద తన చేయి వేసాడు . శ్రావ్య అది గమనించిన కూడా ఎమీ అనలెదు కానీ తన చెయి తీసుకొవటానికి చిన్న ప్రయత్నం చేసింది , ఏదొ అలా చెయ్యకపోథే పలుచన అవుతాననే గాని అమెకు కూడ అతని స్పర్శ నచ్చింది . అలా ఎలాగొ ఇంటర్వల్ వరకూ భారంగా చిన్న చిన్న స్పర్శలు కనుల మూగ బాసలు పంచుకుంటూ గడిపారు . ఇంటర్వెల్ అయ్యాక అమె చెవి వద్దకు చేరి “ వెల్దాం పద “ అన్నాడు “ఎక్కడికి “ లో స్వరంలో అడిగింది . “ కాస్త రొమాంటిక్ గా ఉండె చోటికి “ అన్నాడు . కొద్ది సేపు బెట్టు చేసి బతిమిలాడించుకుని లెచింది . ఈద్దరూ బయటికి వెళ్ళాక “ నీ బైకు తీసుకురా ఇద్దరం కలిసి వెల్దాము “ అన్నది శ్రావ్య . సరేనంటూ వెళ్ళి హోండాని తీసుకుని వచ్చాడు . అమె అతని బండి వెనుక ఎక్కి అతని నదుము చుట్టూ చేతులు వేసింది . “ మరి నీ స్కూటీ “ అడిగాడు రాజు . “ జానె దో భి యార్ రేపు చూసుకుందాము “ మరింత గట్టిగా హత్తుకుంది అతన్ని . అంతే అతని బండి 5 సెకన్లలొ 80 కిలొమీటర్ల వేగం అందుకుంది . పది నిమిషాలలో ఒక మంచి రెస్తారెంట్ ముందు బండిని ఆపాడు . ఇద్దరూ ఒకరి కళ్ళలొకి ఒకరు చూసుకుంటూ కాండిల్ లైట్ డిన్నర్ చేసారు . బిల్లు కట్టటానికి నేనంటే నేను అని పోటీ పడి చివరికి ఇద్దరూ కలిసి చెరి సగం కట్టి బయటికి వచ్చారు . “ఇప్పుడు ఎక్కడికి వెల్దాం “ అడిగాడు . “ మా ఇంటికి “ అతని జుట్టు చెరుపుతూ చెప్పింది “ అప్పుడేనా “ గారంగా అడిగాదు రాజు .” రేపు మళ్ళీ ఉంది కదా “ అంటూ అతన్ని సముదాయించింది . సరేనంటూ బండి తీసాడు . అమె దారి చెపుతుంటే మెల్లిగా నడుపుతున్నాడు . గల్లీలలొనుండి వెల్తుంటే హటాత్తుగా బండి ని ఆపమని అరిచింది బండిని ఆపి ఎమయింది అని అడిగాడు . “నా పర్సు పడిపొయింది” చెప్పిందామె . దిగి బండికి స్టాందు వేసి వెళ్ళి వెతకటం మొదలు పెట్టాడు . బండి దగ్గర నిలబడ్డ శ్రావ్య చుట్టూ ఒకసారి చూసింది . ఎవరూ లేరని ఖాయం చెసుకున్నాక మెల్లిగా రాజు వెనుకకి చెరి “హాండ్సప్ “ అంది . ఉలిక్కిపడి వెనక్కి తిరిగిన రాజుకు శ్రావ్య చేతిలొ తుపాకి కనపడింది . “ఎంటిది “ అంతూ ముందుకు కదలబోయాడు .ఆగు అన్నట్టు పిస్టల్ని బెదిరింపుగా ఊపి “ తియ్యి బయటికి “ అన్నది ఆమె . ఏం తియ్యాలి అనబొయి ఆగిపొయాడు . అమె అభిసారిక కాదు తన జేబులొనూ ఒంటి మీదా ఉన్న సంపదనూ చుట్ట చుట్టుకుపొవతానికి వచ్చిన వయ్యారి దొంగ అని అర్థమై తనని తాను తిట్టుకున్నాడు . 5 నిమిషాల తర్వాత ఖాళీ జెబులు, బోసి మెడతో రోడ్డు మీద నిలబడ్డాడు రాజు . “ ఛ ఇది స్కూటీని అక్కడ వదిలేసి వచ్చినప్పుడే అనుమనించాలిసింది “ అనుకునంటూ “ ఐనా ముందు జాగ్రత్త ఉండాలి కాని చేతులు కాలాక ఎన్ని అనుకుంటే ఎం లాభం – అనుకుంటూ రోడ్డుకు రెండు వైపులా చూసాడు . ఎవరో బండి మీద వస్తూ కనబడ్డారు “ అమ్మయ్య కనీసం కాలిన చేతులకు అయింటుమెంటన్నా రాసుకుందాం “ అనుకుంటూ సాక్సు లొ నుండి కత్తి తీసుకుని బండి మీద వస్తున్న వ్యక్తికి అడ్డం వెళ్ళాడు.
Tuesday, November 25, 2008
ముఖ్యమంత్రి గారు అమలు చేస్తున్న పథకాలు తక్షన ప్రయోజనాల ద్రుష్ట్యా చూస్తే అద్భుతమైనవే కాదనలేము. ఈ పథకాల అమలుతో కొన్ని వందల మంది లేదా వేల మంది లాభపడుతున్నారు .కాని ఈ లాభం ప్రజలకు దీర్గకాలానికా లేక స్వల్పకాలానికా ? తరచి చూస్తె ఈ పధకాలతో జరిగే లాభం తాటాకు మంట లాంటిది అని అనిపిస్తుంది . ఒక ఉదాహరణ : ఆరొగ్యశ్రీ – చాల మంచి పథకం. దీని ద్వారా ఎంతొ మంది పేద ప్రజలు తమ కలలొ సైతం ఊహించని వైద్య సదుపాయాలను ,అత్యంత ఖరీదైన శస్త్రచికిత్స సేవలను ఉచితంగా పొందగలరు. ఈ వ్యాసం రాసే సమయనికే ఈ పథకం వల్ల లాభపదిన వారి సంఖ్య వేలను దాటింది.ఈ పథకం పరిధి లొకి రాని వ్యాదులు, చికిత్సలు వీటి జొలికి మనం వెళ్లొద్దు. ఐతే మనం గమనించవలసిన విషయం ఏమిటంటె ఈ పదకం వల్ల అనారొగ్యం పోదు కేవలం చికిత్స.. కొన్నిసార్లు సమయానికి మరికొన్నిసార్లు ఆలస్యంగానో అందే అవకాశం మాత్రమే ఉంది. ఈ పదకానికి అయ్యే ఖర్చులొ కొంత భాగాన్నైనా సరే పారిశుధ్య నిర్వహణకు ,మంచి పరిసరాలు తయారు చేసేందుకు, ప్రభుత్వ ఆసుపత్రుల లొ మెరుగైన సదుపాయల కల్పన కు ఉపయోగించవచ్చు . ఇటువంటి కార్యక్రమలతో అరొగ్యశ్రీ వంటి అత్యవసర సేవలు అందించే పథకాల అవసరం తగ్గుతుంది …. వెంటనే కాకపొవచ్చు కాని దీర్ఘకాలంలొ ఖచ్చితంగా ప్రయోజనం ఉంటుందికానీ ప్రభుత్వం ఎప్పటిలాగే ప్రజలు నిత్యం తమ మీదే ఆదారపడి ఉండే పరిస్థితి పోకుండా జాగ్రత్తపడుతున్నట్టు అనిపించక మానదు. ప్రభుత్వం నడిపేది ఎవరైనా అది కాంగ్రెస్ లేదా పీ ఆర్పీ లేదా టిడిపి ఎవరైనా అందరు గుర్తుంచుకోవలసిన సామెత ఒకటి ఉంది“ ఒక వ్యక్తికి ఒకరొజు చేపను దానం ఇవ్వవద్దు , అందువల్ల అతని ఒక్క పూట ఆకలి మాత్రమే తీరుతుంది . అదే అతనికి చెపలు పట్టే కళను నెర్పించండి అతను జీవితాంతం ఆకలి లేకుండా బతుకుతాడు “ ఇప్పుడు ప్రభుత్వాలు మాత్రం బద్దకస్తులను తయారు చేసే యంత్రాలుగా మారుతున్నయేమో అన్న అభిప్రాయం మాత్రం నా మనసులొ నానాటికీ బలపడుతున్నది.
Monday, November 24, 2008
ముఖ్యమంత్రి గారికి
Saturday, November 22, 2008
Friday, November 21, 2008
ఒక రోజు నేను ఇలా బ్లాగ్స్ రాస్తూ ఉంటాను అనుకోలేదు .
విజయం మనకు అనాయాసంగా దొరికితే దాని విలువ తెలియదు , కష్టపడి విజయం పొందాలి కాని కష్టాన్ని ఇష్టంగా అనుకుంటేనే మనకు విజయం దక్కుతుంది.
నిన్న చెల్లని చెక్కు రేపు ప్రోమిసోరీ నోటు లాంటిది నేడు సిద్దంగా ఉన్న డబ్బు అందుకే నిన్నను వదిలేసి నేతిని వాడుకుని రేపటి విలువ పోకుండా గడపాలి. అప్పుడే మన జీవితాలకు ఒక విలువ ఔన్నత్యం ఉంటాయి
అందరు బాగుండాలి